Wprowadzenie do Mszy św.: Trwający Tydzień Modlitw o Trzeźwość naszej Ojczyzny wkracza w szczególny czas. Oto rozpoczynamy dzisiaj Wielki Post, który prowadzi nas na górę Paschy Chrystusa Pana. Na tej drodze Kościół umacnia się poprzez modlitwę, post i jałmużnę. Przygotowując się do spotkania ze Zmartwychwstałym, pamiętajmy, że obecny rok jest szczególnym Jubileuszem Stulecia Odzyskania Niepodległości. Jako Polacy bądźmy wolni i „niepodlegli” od naszych słabości, jak to wybrzmiało w Ślubach Jasnogórskich: przyrzekamy stoczyć najświętszy i najcięższy bój z naszymi wadami narodowymi. Przyrzekamy wypowiedzieć walkę lenistwu i lekkomyślności, marnotrawstwu, pijaństwu, rozwiązłości.

Pierwsze czytanie: Jl 2, 12-18 Rozdzierajcie wasze serca, a nie szaty
Psalm responsoryjny: Ps 51 (50), 3-4. 5-6a. 12-13. 14 i 17 (R.: por. 3a)
Drugie czytanie: 2 Kor 5, 20 – 6, 3 Pojednajcie się z Bogiem, oto teraz czas upragniony
Śpiew przed Ewangelią: Jl 2, 13
Ewangelia: Mt 6, 1-6. 16-18 Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie

Homilia:
Umiłowani w Chrystusie Panu!
Święty Jan Paweł II powiedział, że „Brat Albert nie pisał uczonych traktatów. On po prostu pokazał, jak należy miłosierdzie czynić. Pokazał, że kto chce prawdziwie czynić miłosierdzie, musi stać się bezinteresownym darem dla drugiego człowieka. Służyć bliźniemu to według niego przede wszystkim dawać siebie, być dobrym jak chleb”. To właśnie przykład życia przemawia najmocniej, najbardziej autentycznie. Dlatego każdy z nas może pomóc pokonać istniejący w naszym narodzie trend milczenia, gdy widzi się konkretne zło. Nieraz postawa taka wypływa z lęku, innym razem z obojętności, a przy jeszcze innej okazji łatwo się usprawiedliwiamy: przecież to nie jest moja sprawa, przecież to mnie nie dotyczy…

Siostry i Bracia!
W dzisiejszym drugim czytaniu usłyszeliśmy wezwanie św. Pawła Apostoła: „Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia”. Przeżywając Mękę Pańską, zwłaszcza w Wielkim Poście, śpiewamy często: „Zbawienie przyszło przez krzyż, ogromna to tajemnica”. Czas przez wszystkich upragniony zawsze wiąże się z cierpieniem, z tajemnicą krzyża. Niewątpliwie alkoholizm jest krzyżem dla wielu Polaków. I tych, którzy bezpośrednio go dźwigają, i tych, którzy współtowarzyszą osobom dotkniętym nałogiem: żonom, dzieciom, rodzicom, przyjaciołom, współpracownikom. Czy możemy milczeć, wiedząc o tym konkretnym problemie? Czy rzeczywiście to nie jest nasza sprawa?
Narodowy Kongres Trzeźwości mocno zaakcentował pewną zależność: nie będzie trzeźwej Ojczyzny bez trzeźwej rodziny! Oczywiście w teorii wszyscy o tym wiemy i zgadzamy się, że alkohol szkodzi dzieciom i młodzieży, jesteśmy świadomi, że nietrzeźwi kierowcy niosą śmierć na naszych drogach, nikt z nas nie ma wątpliwości, że alkohol jest źródłem przemocy w rodzinie, patologii i wielu innych nieszczęść. Ale czy sama wiedza wystarczy? Czy faktycznie robimy wszystko, co w naszej mocy, aby stoczyć „najświętszy i najcięższy bój”?
W okresie Wielkiego Postu w tysiącach polskich parafii wierni wpisują swoją deklarację abstynencji od napojów alkoholowych w Księgach Trzeźwości. Chrystus Pan przestrzega nas dzisiaj: „Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, żeby was widzieli”. Wierzymy głęboko, że świadectwo tak wielu osób nie jest na tzw. pokaz, ale wypływa przede wszystkim z chęci podzielenia się swoim świadectwem. Od Bałtyku po szczyty górskie nasi Rodacy modlą się o trzeźwość dla siebie nawzajem. Czy nie jest to potęga modlitwy skierowana do Boga przez ręce Matki Najświętszej, Królowej Polski?
Weźmy sobie do serca wezwanie z Księgi proroka Joela: „Nawróćcie się do Pana Boga waszego! On bowiem jest łaskawy, miłosierny, nieskory do gniewu i wielki w łaskawości, a ulituje się na widok niedoli”. Wśród wielu przeciwności i naszych wad narodowych plaga pijaństwa jest dla nas w tym tygodniu szczególną troską. W intencji trzeźwości modlimy się i chcemy dawać jej świadectwo. Bierzmy przykład ze św. Brata Alberta i bądźmy świadkami trzeźwości, stańmy się w tym wymiarze bezinteresownym darem dla bliźniego. Amen.

Ks. Piotr Zieliński

Modlitwa wiernych:
Rozpoczynając przygotowania do świąt Wielkanocnych, przedstawmy Bogu nasze pokorne prośby, aby pokuta pomogła ludziom odnaleźć prawdziwe wartości, płynące z wiary.

Za Kościół święty, aby w czasie pokuty niósł ludziom pojednanie z Bogiem.

Za spowiedników i rekolekcjonistów, aby ich posługa ukazywała wielkie Boże miłosierdzie.

Za wszystkich chorych, cierpiących, więzionych, aby ich cierpienia przyczyniły się do uświęcenia całego ludu Bożego.

Za ludzi nadużywających alkoholu, aby dzięki mądrej pomocy bliźnich podźwignęli się z nałogu.

Za zmarłych, aby mogli w niebie oglądać Boga twarzą w twarz.

Za nas samych, aby miłosierny Bóg dał nam przebaczenie, owocne przeżycie Wielkiego Postu, pogłębienie wiary i doprowadził nas odnowionych do radości zmartwychwstania.

Boże, wysłuchaj nas i przemień nasze myślenie, byśmy odnowieni przez pokutę, mogli otrzymać Twoje przebaczenie, jakiego udzielasz grzesznemu ludowi. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Na rozesłanie:
Za chwilę każdy z nas przyjmie Boże błogosławieństwo na wielkopostną drogę Kościoła, która prowadzi nas na górę Paschy Pana. Chrystus w tej drodze wiary nam towarzyszy i ją wydoskonala. Bądźmy autentycznymi świadkami trzeźwości i pomagajmy w ten sposób w mądrym podźwignięciu się z nałogu tym wszystkim, którzy oczekują naszej pomocy.