► „Wielki Post pomaga nam lepiej zrozumieć historię nieskończonej miłości Boga do człowieka. Ta wielkopostna historia o nieodwołalnej Bożej Miłości, ta najważniejsza historia w dziejach człowieka od zawsze fascynowała i przemieniała miliony ludzkich serc. To dzięki niej wielu ludzi potrafiło ze swojej słabej i ułomnej ludzkiej natury stworzyć najpiękniejsze, najbardziej wartościowe życie.

Jednym z takich ludzi był św. Kazimierz, królewicz. Historyczne świadectwa, które oparły się próbie czasu, ukazują nam postać wspaniałego młodzieńca. Jego życie było niczym poemat napisany ręką Bożego Twórcy. Niezliczone godziny poświęcał pokornej i ufnej modlitwie. W sposób szczególny oddawał się adoracji Najświętszego Sakramentu. Zachowywał także godne naśladowania nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny, co wspaniale potwierdza znaleziony w jego grobowcu pergamin z hymnem św. Bernarda. Pierwsze słowa tego hymnu stanowią niemal osobiste wyznanie św. Kazimierza: „Duszo moja, rzecz to twoja, co dzień Maryję sławić”. Wiódł niemal ascetyczne życie, poszcząc i mieszkając w ubogiej komnacie. Nie pragnął zaszczytów i władzy. Unikał królewskich rozrywek i dworskiego przepychu. Słynął z hojności wobec najuboższych. Całe życie trwał w ślubach czystości, czego upamiętnieniem są jego ikonograficzne wizerunki, na których św. Kazimierz trzyma w ręku krzyż i białą lilię. Patron dzisiejszego dnia, jest wielkim wzorem kroczenia drogą chrześcijańskiej doskonałości. Jest też wzorem troski i odpowiedzialności rządzących za Ojczyznę.

Ci, którym powierzono władzę nad narodem, muszą być świadomi wielkiej odpowiedzialności, jaka na nich ciąży. Jest to przede wszystkim odpowiedzialność przed Bogiem za to, jakimi drogami prowadzą rodaków.

Czy prawo stanowione jest zgodne z wymogami Dekalogu? Czy pomaga ludziom wzrastać w człowieczeństwie? Czy ludzie władzy podejmują działania, które chronią najmłodszych przed nałogami i demoralizacją? Czy autentycznie zabiegają o to, aby położyć kres powodzi pijaństwa i alkoholizmu, która tak bardzo niszczy polskie rodziny?” (Bp T. Bronakowski)

► „Młodzieży! Czy chcesz, aby Polska była pijana? Czy chcesz Polski przepitej? Już raz była przepita, a sytuacja się powtarza” (Bł. kard. Stefan Wyszyński).

► „Przez was, młodzi przyjaciele, naród staje się krajem ludzi kształcących się nieustannie; niech też przez Was stanie się krajem ludzi trzeźwych. Wysoko ceńcie sobie walkę o wewnętrzną wolność i zdrowie narodu, o wyrwanie go z niewoli złych obyczajów towarzyskich. Pić, jak pijało się dotąd – to znak słabości charakteru i tchórzostwa. Nie pić i innych od picia odwodzić – to znak dojrzałości charakteru, samodzielności, dynamizmu i męstwa. Modlimy się za was i ufamy, że staniecie ma czele walki o nowy obyczaj w Polsce, o życie w trzeźwości. Spełni się to wtedy, gdy znajdzie się wielu ludzi ofiarnych, zdolnych do całkowitej abstynencji” (List Episkopatu Polski z 1977 r.).

Modlitwa wiernych:

Za przykładem św. Kazimierza, z żywą wiarą i wielką ufnością zanośmy do Pana nasze prośby.

1. Módlmy się za Kościół święty, aby był zawsze wierny nauczaniu Jezusa Chrystusa.
2. Módlmy się za Papieża, aby umacniał wiarę tych, do których posyła go Chrystus.
3. Módlmy się o duchowe i moralne odrodzenie naszej Ojczyzny, zwłaszcza o powstanie z grzechów pijaństwa i nieczystości.
4. Módlmy się za sprawujących władzę, aby stali na straży prawa Bożego, przeciwstawiając się niesprawiedliwości społecznej i rozpijaniu rodaków.
5. Módlmy się za naszą Ojczyznę, aby za wstawiennictwem św. Kazimierza królewicza, oparła się fali demoralizacji i pijaństwa.
6. Módlmy się za dzieci i młodzież, aby wzrastali w wierze, z radością praktykując abstynencję w swoim życiu.
7. Módlmy się za nas samych, abyśmy byli wielkimi czcicielami Eucharystii, kochali Matkę Najświętszą i z miłością służyli bliźnim w potrzebie.

Boże, wspieraj nas swoją łaską, abyśmy przez Krzyż doszli do chwały zmartwychwstania. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Na rozesłanie:

Niech błogosławieństwo kończące dzisiejszą Eucharystię rozpali w nas pragnienie bycia wiernymi Bogu. Z ufnością w Jego pomoc podejmijmy trud wypełniania swoich codziennych obowiązków.