Długo oczekiwana beatyfikacja kard. Stefana Wyszyńskiego, jaka miała miejsce 12 września br., została przyjęta z wielką radością przez wierzących Polaków. Dla wielu bowiem jest on nadal autorytetem, a przede wszystkim ojcem duchowym, którego nauczanie pragną wcielać w swoje chrześcijańskie życie. Swojego szczególnego patrona zyskała również rzesza tych, którzy z oddaniem służą sprawie trzeźwości w naszej Ojczyźnie.

Bł. Prymas przez całe swoje życie troszczył się, aby Polacy byli wolni od wszelkich zniewoleń, zwłaszcza od pijaństwa tak bardzo niszczącego nasze społeczeństwo. Sam dawał przykład praktykowania abstynencji i zachęcał do tego dobrowolnego daru innych.

M. Romaniuk w książce mówiącej o jego trosce o trzeźwość narodu pisze, że gdy Błogosławiony miał sześć lat, wtedy zaczął służyć do Mszy świętej. Wtedy też proboszcz zuzelski odebrał od niego ministranckie przyrzeczenie abstynencji. Pierwszą Komunię świętą przyjął w roku 1911, w wieku dziesięciu lat w Andrzejewie. Wówczas też złożył ślubowanie całkowitej abstynencji do pełnoletności. „Temu ślubowaniu był wierny całe życie – do końca posługi kapłańskiej i biskupiej”.

W nauczaniu i działaniach bł. kard. Stefana Wyszyńskiego niezwykle istotne miejsce zajmowała sprawa odpowiedzialności za wychowanie dzieci i młodzieży w cnocie trzeźwości. W profetycznym dokumencie „Wytyczne Episkopatu dla kościelnej działalności trzeźwościowej” znalazło się zalecenie, aby odbierać od dzieci pierwszokomunijnych przyrzeczenia abstynenckie i odnawiać je przy okazji bierzmowania, a także „na początku i przy zakończeniu roku katechetycznego. Przestrzeganie bowiem przyrzeczeń przyczynia się do normalnego rozwoju biologicznego, psychicznego, społecznego oraz religijno-moralnego dzieci i młodzieży”. Wytyczne podkreślają również rolę rodziców w wychowaniu trzeźwościowym dzieci.

W liście pasterskim z 1977 biskupi polscy pod przewodnictwem bł. Prymasa pisali:

„Dom rodzinny jest najpierwszą szkołą obyczajów. Wielu alkoholików wyznało, że pociągu do picia nabrali już w dzieciństwie, w domu rodzinnym. Ich rodzice pili, innych częstowali wódką, a nawet dzieci zachęcali do picia napojów alkoholowych. Gdzie tego nie robiono, to już sam przykład rodziców i gości pijących podsuwał dzieciom myśl: „Piją tylko dorośli. Jak my dorośniemy, też będziemy pili, bo picie -- ta znak dorosłości i niezależności”. Kochani Rodzice: pamiętajcie, że rodzina jest szkołą wychowania. Jeżeli chcecie, aby wasze dzieci w przyszłości nie nadużywały alkoholu, musicie dawać im dobry przykład. Z miłości do swoich dzieci, przestańcie pić! A już niech was Bóg broni, abyście częstowali napojami alkoholowymi gości, przybyłych do waszego domu z okazji pierwszej Komunii świętej dziecka. Zaprowadźcie w waszym domu nowy obyczaj. W święta Bożego Naradzenia i Wielkiej Nocy, po Chrzcie i po pierwszej Komunii świętej dzieci, czy też z okazji zawarcia sakramentu małżeństwa – niech nie będzie w waszym domu picia alkoholu. Gościnność nie musi oznaczać upijania swych gości. Matki, żony, gospodynie – nauczcie się urządzać przyjęcia towarzyskie, imieninowe, a nawet weselne, bez napojów alkoholowych. Wprowadzajcie nowy obyczaj urządzania przyjęć bez alkoholu”.

Oby wskazania nowego Błogosławionego zostały na nowo odczytane przez polskie rodziny i wspólnoty parafialne i przyczyniły się do odnowy moralnej naszego narodu.

Oskar J. Puszkiewicz ofm

Lektura:

WYTYCZNE DLA KOŚCIELNEJ DZIAŁALNOŚCI TRZEŹWOŚCIOWEJ przyjęte przez Episkopat Polski na Konferencji Plenarnej dnia 17.VI.1959 r., a znowelizowane dnia 1.IV.1971 r. na 124 Konferencji Plenarnej Episkopatu Polski

Marian Piotr Romaniuk „Czcigodny Sługa Boży Kardynał Stefan Wyszyński w trosce o trzeźwość narodu”, MCPS, Warszawa 2018

Artykuł powstał w ramach Projektu WIEDZA – WYBÓR – WOLNOŚĆ realizowanego przez Fundację "Signum Magnum".

Dofinansowano ze środków Fundacji ORLEN.